8.17.2006

KIKA NO. 2


Οι μέρες μου κυλούν, πάνε, έρχονται, ξαναφεύγουν, επανεμφανίζονται. Μόνο ένα πρόσωπο παραμένει στάσιμο, σταθερό, βράχος!

Η Κίκα!

Ελπίζω σύντομα να βρω μια λύση. Προς το παρόν οι κουμπάροι που πήγαν διακοπές στην άλλη άκρη της Ελλάδος βρήκαν έναν καλό κύριο που θα την ήθελε.

Δεν θέλω να χαρώ, γιατί το πιο πιθανό είναι να μου βγει ξυνό στο τέλος, όπως συνήθως. Αν μέχρι τις αρχές Σεπτεμβρίου που θα της έχουμε βγάλει τα ράμματα και θα την έχουμε εμβολιάσει ο κύριος εξακολουθεί να τη θέλει, θα της δώσουμε φτερά και θα της πούμε αντίο και καλή τύχη.

Την περασμένη βδομάδα η φίλη μου τη φιλοξένησε. Εχει γίνει το πιο δημοφιλές πρόσωπο στη γειτονιά της. Ολοι ανυπομονούν να πάει η ώρα 6 το απόγευμα για να δουν την κοπέλλα να κυνηγάει το μουρλό σκυλί στο μπαλκόνι! Και το μουρλό σκυλί να παίρνει φόρα και με ένα σάλτο να ανεβαίνει στο πλαστικό τραπέζι, του οποίου τα πόδια λυγίζουν από το βάρος του ζώου, να γαυγίζει στην φίλη μου η οποία με τη σειρά της κουνάει απειλητικά μια εφημερίδα ψηλά. Ετοιμη για μάχη η φίλη μου, βγάζει μια κραυγή «ΚΑΤΕΒΑΑΑΑΑ!!!». Το μουρλό σκυλί κουνάει την ουρά του, εκστασιάζεται, πηδώντας κατεβαίνει από το τραπέζι και ζει στιγμές ατελείωτης χαράς και ευτυχίας!

Η φίλη μου τσιρίζει και οι δύο γκέι που μένουν απέναντι βγαίνουν χέρι-χέρι στο μπαλκόνι τους να δουν τι καινούριο τους έχει ετοιμάσει η συμπαθής αλλά λίγο αλλόκοτη γειτόνισσα. Την βλέπουν ξεμαλλιασμένη, χωρίς παπούτσια, να κυνηγάει με την εφημερίδα το μεγάλο τετράποδο, το οποίο με τη σειρά του γαυγίζει ασταμάτητα και κουνάει την ουρά του με περίσσια χαρά!

Η φίλη μου γλυστράει στα νερά που έχει ρίξει ο σκύλος κάτω όταν τρέχοντας αναποδογύρισε το μπωλ του. Η φίλη μου απογειώνεται, ο σκύλος σηκώνεται στα δύο πόδια με τη γλώσσα έξω, η φίλη μου προσγειώνεται πολύ ανώμαλα κι ο σκύλος πέφτει πάνω της και της γλύφει το πρόσωπο. Αυτή τον σπρώχνει «ΦΥΓΕΕΕΕΕ!!!». Οι γκέι χειροκροτούν. Η φίλη μου σηκώνεται, τους ρίχνει μια κλεφτή ματιά, τακτοποιεί λίγο τα μαλλιά της, ψελλίζει «γεια σας» και μπαίνει τρέχοντας στο σπίτι της κλείνοντας την μπαλκονόπορτα πίσω της και αφήνοντας το τετράποδο να ωρύεται που τόσο γρήγορα τελείωσε το όμορφο παιχνίδι τους...

Αυτά τραβάμε με την Κίκα. Ετσι, για να πάρετε μια γεύση.

Σήμερα είναι η σειρά μου να καταγοητεύσω το φιλοθεάμον κοινό μου! Η δική μου παράσταση θα αρχίσει μετά τις 9 το βράδυ σήμερα, αλλά από αύριο κανονικότατα στις 6 έχουμε φαντασμαγορικό πρόγραμμα!!!

ΤΡΕΛΛΟ ΚΕΦΙ!!!
ΜΗΝ ΤΟ ΧΑΣΕΤΕ!!!!

4 comments:

Σικελια said...

χαχαχαχα! Μήπως την επόμενη φορά θα μπορούσες να τραβήξεις βιντεάκι? :p
Δεν υπάρχει καλύτερος τρόπος για να ξεφορτωθείς την υπερένταση της ημέρας. Σε εξουθενώνει και μετά σε αφήνει με το χαμόγελο, γιατί πώς να θυμώσεις σε τέτοια γλυκειά μουσούδα?

Οι ψυχίατροι θα έπρεπε να τα γράφουν στο συνταγολόγιο για την καταπολέμηση της κατάθλιψης. (Δεν αστειεύομαι)

~~kindergarden teacher ~~ said...

ΓΕΙΑ ΣΟΥ!
Τι γλυκόφατσα!!...το΄σκυλί εννοώ γιατί εσένα ..βατραχάκι δεν σε βλέπω..ευχαριστώ για την επίσκεψη ..θα σε περιμένω με ανοιχτές τις μπλογκόπορτες...
Τι έκανες 2 χρόνια στο νησί μου;

anima rana said...

sevarose, σ'ευχαριστώ για την επίσκεψη. Όντως είναι πολύ φάτσα η κυρία!!!

anima rana said...

sikelia, συμφωνώ απόλυτα! Μιλάμε για μεγάλη μουρλόφατσα! Το φάρμακο για όλες τις μορφές μελαγχολίας!!!