6.30.2008

ΚΑΛΟΚΑΙΡΙΝΕΣ ΔΙΑΚΟΠΕΣ

Φεύγω! Μετράω τις μέρες, τα λεπτά, τα δευτερόλεπτα!

Την Κυριακή φεύγω για ΔΥΟ βδομάδες, μαζί με τον πάπιο μου και το τετράποδο και πάμε ΠΑΡΟ για μία εβδομάδα!!!

Μετά, θα συνεχίσουμε τις διακοπές μας λίγο στην πόλη, λίγο στο βατραχο-χώρι!

Νιώθω ότι μετά τις διακοπές θα έρθω αλλαγμένη.

Πρώτον:
Θα έχω αποφασίσει πώς ακριβώς θα πρέπει να αντιμετωπίσω τα μέλη της οικογένειας που έχουν βαλθεί καλά και σώνει να γίνω μάνα αύριο κιόλας, επειδή μας πρόλαβαν άλλοι.
Ο πάπιος έχει ορθώσει ανάστημα, κι όποιος του πει κουβέντα, θα τον τσιμπήσει με το ράμφος του!!

Δεύτερον:
Θα τρέξω να αγκαλιάσω τη φιλενάδα μου που έλειπε τόσο καιρό μετέχοντας στο πρόγραμμα «ταλαιπωρία καλοκαιριάτικα – βασανιστείτε μαζί μας» και θα της πω πόσο πολύ χαίρομαι που είμαι φίλη της και είναι φίλη μου.

Τρίτον:
Θα πηγαίνω εκατό φορές το μήνα για καφέ με την άλλη φιλενάδα μου, που είχα καταντήσει να την βλέπω κρυφά, λες κι ήταν γκόμενος (έλεος, στο τέλος θα μας παρεξηγήσουν), κι όποιος θυμώσει ΞΥΔΑΚΙ!! Δεν έφτασα στην ηλικία που είμαι για να κάνω τα καπρίτσια των άλλων.

Και

Τέταρτον:
Θα στίψω το κλούβιο μου μυαλό και θα κατεβάσω νέα ιστοριούλα στο μπλογκ μου, με σασπένς, ιντριγκες, σεξ, μυστήριο, γέλιο, δάκρυ και ... πολλές συνέχειες, για να περάσει το Καλοκαίρι μας ευχάριστα!


ΚΑΛΕΣ ΔΙΑΚΟΠΕΣ ΣΕ ΟΛΟΥΣ!!

Κουαξ κουαξ!!


Υ.Γ. ...Και μια ευχή. ‘Οχι άλλα καμμένα δάση. ‘Οχι άλλα καμμένα αθώα ζώα ...

6.18.2008

ΒΑΡΕΘΗΚΑ!

Βαρέθηκα να μου λένε τι να κάνω, πώς να το κάνω και πότε να το κάνω.

Βαρέθηκα να κάνω ό,τι μου λένε και στο τέλος να μου λένε ότι δεν το έκανα όπως μου το ‘πανε.

Βαρέθηκα να ακούω υποδείξεις, ιδέες, παρατηρήσεις, εξυπνάδες και κακόγουστα αστεία.

Βαρέθηκα να κάνουν κουμάντο στη ζωή μου άνθρωποι που δεν δέχτηκαν ποτέ κουμάντο από κανέναν.

Βαρέθηκα να κάνω χατήρια.

Βαρέθηκα να λέω συνέχεια «ναι» και χαμογελαστά.

Βαρέθηκα να χαμογελάω.

Βαρέθηκα να είμαι ευγενική με ανθρώπους που είναι χοντροκομμένοι.

Βαρέθηκα να δίνω εξηγήσεις.

Βαρέθηκα να με πιέζουν να κάνω παιδί εδώ και τώρα, ενώ με τον άνθρωπό μου έχουμε κάνει άλλο πρόγραμμα.

Βαρέθηκα να με αναγκάζουν να παρευρίσκομαι σε εκδηλώσεις που δεν θέλω να πάω.

Βαρέθηκα να ακούω να σχολιάζουν τους γύρω μου.

Βαρέθηκα να απαντάω στο τηλέφωνο.

Βαρέθηκα να περιμένω.

Βαρέθηκα να υπομένω.

Βαρέθηκα να τους ανέχομαι όλους συνέχεια, καθημερινά, διαρκώς και χωρίς διακοπή.

Βαρέθηκα να το παίζω «χαρούμενη» σε ανθρώπους που μου το παίζουν «χαρούμενοι», αλλά κατα βάθος το κάνουν ακριβώς γιατί θέλουν να με πικάρουν.

Βαρέθηκα να πηγαίνω για καφέ με αγαπημένη φίλη, αλλά να πρέπει να το κρύψω από την «οικογένεια» γιατί θα το πουν στην πρώην κολλητή της που είναι μέλος της «οικογένειας» και θα θυμώσει μαζί μου.

Βαρέθηκα να δίνω λογαριασμό.

Να με παρατήσουν όλοι στην ησυχία μου, στο σπιτάκι μου, με τον αντρούλη μου, με τις φίλες μου που τις αγαπώ και θα τις βλέπω ΟΣΟ ΓΟΥΣΤΑΡΩ ΚΑΙ ΟΠΟΤΕ ΓΟΥΣΤΑΡΩ και με τις δικές μου ιδέες, το δικό μου πρόγραμμα ζωής, την ΔΙΚΗ ΜΑΣ απόφαση για το πότε θα κάνουμε παιδί και πώς θα προγραμματίσουμε ΤΟ ΔΙΚΟ ΜΑΣ ΜΕΛΛΟΝ.

ΑΙ ΣΙΧΤΙΡ ΟΛΟΙ ΣΑΣ, ΕΣΕΙΣ ΠΟΥ ΝΟΜΙΖΕΤΕ ΟΤΙ ΕΧΕΤΕ ΠΙΑΣΕΙ ΤΟΝ ΠΑΠΑ ΑΠ’ΤΑ ΑΡΧΙΔΙΑ ΚΑΙ ΜΠΟΡΕΙΤΕ ΝΑ ΣΠΑΤΕ ΤΑ ΔΙΚΑ ΜΑΣ ΑΡΧΙΔΙΑ ΚΑΙ ΤΑ ΔΙΚΑ ΜΑΣ ΝΕΥΡΑ ΓΙΑ ΝΑ ΠΕΡΑΣΕΙ ΤΟ ΔΙΚΟ ΣΑΣ ΓΑΜΟ-ΚΕΦΙ!