tag:blogger.com,1999:blog-243489402024-03-14T14:49:20.531-04:00anima rana, pop your soul!γιατί και οι βάτραχοι έχουν ψυχή…
because there's a lot of soul in them frogs!anima ranahttp://www.blogger.com/profile/09454988888502142306noreply@blogger.comBlogger122125tag:blogger.com,1999:blog-24348940.post-33354774772958158332020-02-08T13:15:00.002-05:002020-02-08T13:36:27.235-05:00The return of the frog<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div>
This is a very short post, just to kind of.. reactivate this blog and hopefully start attracting friends who would want to hear about this little frog's story, the story of a little frog named Anima Rana, who lived in a little pond, in a far away land. A little frog who took a huge leap and moved to a jungle, looking for happiness, fulfilment and love and who experienced new adventures and made new friends. </div>
<div>
<br /></div>
<div>
You will see that my previous posts are in a language most of readers won't understand, some will partially get and very few will read and enjoy. </div>
<div>
<br /></div>
<div>
My new posts will be in English (for now); some will be brand new and some will be translations of older posts worth reading.</div>
<div>
<br /></div>
<div>
Sending a few croaks out there, hoping that some of you will hear them and check this blog out.</div>
<div>
<br /></div>
<div>
Thank you,</div>
<div>
Anima Rana</div>
<div>
<br /></div>
<div>
CROAK-CROAK!</div>
</div>
anima ranahttp://www.blogger.com/profile/09454988888502142306noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-24348940.post-41240928499416540422015-08-23T20:37:00.002-04:002015-08-23T20:37:46.590-04:00ΑΝΑΣΤΑΣΗ<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
.........Ανοιξε τα μάτια της.<div>
<br /></div>
<div>
.....έμεινε για αρκετά δευτερόλεπτα σιωπηλή, προσπαθώντας να καταλάβει πού βρίσκεται.</div>
<div>
<br /></div>
<div>
Είδε δέντρα, είδε λίμνες, είδε πολύ ψηλά κτίρια που έσκιζαν τους ουρανούς και στο βάθος.. ένα μήλο. </div>
<div>
<br /></div>
<div>
Ενα τεράστιο κόκκινο μήλο.</div>
<div>
<br /></div>
<div>
Το Μεγάλο Μήλο.</div>
<div>
<br /></div>
<div>
Πετάχτηκε απο το νούφαρό της και κοιτάχτηκε στη λίμνη. Ναι, ήταν αυτή. Η Άνιμα. Το βατραχάκι που έζησε όλη του τη ζωή σε μια λιμνούλα που έγινε ο βάλτος της, που κατελήφθη απο γύπες που έσβησαν ο,τι όμορφο είχε μείνει.</div>
<div>
<br /></div>
<div>
Δεν ξέρει, δεν θυμάται το τελος της. Θυμάται οτι την ώρα της καταστροφής πήδηξε όσο πιο ψηλά μπορεί να πηδήξει βάτραχος και.......μετά σκοταδι. Πολύ σκοταδι.... Και απόλυτη σιγή. Μέχρι που ξέχασε τι υπήρχε πριν το σκοτάδι και πριν τη σιγή...</div>
<div>
<br /></div>
<div>
Μέχρι που άνοιξε τα μάτια της ξανά.</div>
<div>
<br /></div>
<div>
Καποτε διάβασε ότι ο Bernard Malamud είχε πει ότι όλοι μας θα ζήσουμε δύο ζωες.</div>
<div>
<br /></div>
<div>
Η δεύτερη ξεκινά όταν καταλάβουμε ότι έχουμε μόνο μία.</div>
<div>
<br /></div>
<div>
Και η Ανιμα Ράνα αναστήθηκε και ξανάρχισε να ζει στο Μεγάλο Μήλο......</div>
</div>
anima ranahttp://www.blogger.com/profile/09454988888502142306noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-24348940.post-21790678845401414062013-12-28T05:32:00.002-05:002013-12-28T05:32:51.000-05:00ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ;;;;<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
Πώς περνάνε τα χρόνια, κυριολεκτικά πετούν.<br />
<br />
Κάποιες φορές, αντί για μικρό βατραχάκι, νιώθω μεγάλος δράκος που θέλει να βγάλει φωτιές από το στόμα και να κάψει όλους αυτούς που μ'έκαψαν στο παρελθόν.<br />
<br />
Όλους αυτούς που με πρόδωσαν, που με έκαναν να πιστέψω σε ένα καλύτερο αύριο, που εκμεταλλεύτηκαν την αγάπη που τους έδειξα.<br />
<br />
Κι άλλες φορές, νιώθω πιο αδύναμο κι από έναν μικρό γυρίνο, ανίκανο να αντισταθώ στη δύναμη του χρόνου, στις αλλαγές των καιρών, εγκλωβισμένο σε μία μηχανή του χρόνου, που επιταχύνει και πηγαίνει διαρκώς μπροστά και μπροστά και μπροστά.....<br />
<br />
Το 2014 θα είναι μια ΚΑΛΗ χρονιά για εμένα. Είτε σαν δράκος, είτε σαν γυρίνος, εγώ, ως μικρός βάτραχος ΘΑ ΕΠΙΒΙΩΣΩ. Θα σταθώ στα πόδια μου και θα τα καταφέρω. <br />
<br />
Θα γίνω εγώ ο οδηγός της μηχανής του χρόνου και θα την οδηγήσω εκεί που έπρεπε να βρίσκεται εδώ και καιρό.<br />
<br />
Ναι, το 2014 θα είναι Η χρονιά μου.<br />
<br />
Κουαξ<br />
<br />
</div>
anima ranahttp://www.blogger.com/profile/09454988888502142306noreply@blogger.com3tag:blogger.com,1999:blog-24348940.post-50069426333439190062013-05-19T05:36:00.003-04:002013-05-19T06:13:40.182-04:00Ο κουτσομπόλας<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
Ανέκαθεν οι άνθρωποι, σε αντίθεση με τα ζώα, είχαν τα παρακάτω τρία χαρίσματα:<br />
<br />
1. Την ικανότητα να πουν ψέμματα<br />
2. Την αγάπη στο χρήμα<br />
3. Την λαχτάρα για κουτσομπολιό<br />
<br />
<br />
Επειδή τα χαρίσματα νο. 1 και 2 παραπάνω σηκώνουν πολλή συζήτηση και ανάλυση, θα αρκεστώ να αναφερθώ στο 3. ΤΟ ΚΟΥΤΣΟΜΠΟΛΙΟ.<br />
<br />
Τι είναι αυτό που μαγεύει τους ανθρώπους, άντρες και γυναίκες και λατρεύουν να ανακατεύονται σε ξένες υποθέσεις, να συμπεριφέρονται σαν κριτές της ηθικής των άλλων και, κυρίως, να αποκαλύπτουν σε τρίτους μυστικά τα οποία δεν τους τα εμπιστεύτηκε κανείς, απλά έτυχε να μάθουν;<br />
<br />
Κι ενώ το κουτσομπολιό έχει συνδεθεί άρρηκτα με το γυναικείο φύλο, η αλήθεια είναι ότι ο κουτσομπόλης άντρας είναι το χειρότερο είδος.<br />
<br />
Πώς αντιδράς άραγε όταν το μυστικό που κρατούσες εσύ και όλες οι φίλες σου κρυφό, τινάζεται στον αέρα όταν ένας άντρας (λέμε τώρα, γιατί η ύπαρξη μορίου δεν κάνει τον άντρα τελικά..) τύχει να βρεθεί στο ίδιο μέρος με εσένα, σε δει με κάποιον και την επόμενη μέρα έχει φροντίσει να ενημερώσει την μεγαλύτερη κουτσομπόλα συνάδελφο (μετά από αυτόν, προφανώς) και να σε κάνει βούκινο στον εργοδότη σου;<br />
<br />
Πώς αντιδράς, όταν ιδίως αυτός ο άντρας σε είχε καλέσει στη γιορτή του πρόσφατα και φρόντισες να πας για να τον τιμήσεις και να του πάρεις κι ένα καλό δώρο; Όταν οι φίλες σου επέμεναν να μην πάτε στη γιορτή γιατί ήταν...."χαμηλού επιπέδου περιοχή" ενώ εσύ επέμενες ότι "αφού μας κάλεσε κορίτσια, πρέπει να πάμε"; Κι όταν αυτός ο ίδιος άντρας είχε καλέσει και την κουτσομπόλα η οποία φυσικά δεν πήγε γιατί είχε κάτι καλύτερο να κάνει;<br />
<br />
Δεν νιώθεις πολύ κορόιδο;<br />
<br />
Το να βρεθούμε ξαφνικά την λάθος στιγμή, στο λάθος μέρος και - συνεπώς - να μάθουμε κάτι που δεν θα'πρεπε να γνωρίζουμε, είναι ένας πολύ σοβαρός λόγος για να κρατάμε το στοματάκι μας ΚΛΕΙΣΤΟ.<br />
<br />
Κανόνας απαράβατος είναι ο εξής:<br />
<br />
ΤΑ ΜΥΣΤΙΚΑ ΕΙΝΑΙ ΜΥΣΤΙΚΑ, ΓΙΑΤΙ ΑΝ ΔΕΝ ΗΤΑΝ ΜΥΣΤΙΚΑ, ΘΑ ΕΦΕΡΝΑΝ ΜΕΓΑΛΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ, ΕΜΜΕΣΑ ΚΑΙ ΑΜΕΣΑ, ΣΕ ΠΟΛΛΟΥΣ.<br />
<br />
ΔΕΝ ΠΡΟΔΙΔΟΥΜΕ ΤΑ ΜΥΣΤΙΚΑ ΤΩΝ ΑΛΛΩΝ, ΕΙΤΕ ΜΑΣ ΤΑ ΕΜΠΙΣΤΕΥΤΗΚΑΝ, ΕΙΤΕ ΝΑ ΑΝΑΚΑΛΥΨΑΜΕ ΜΟΝΟΙ ΜΑΣ, ΕΙΤΕ ΜΑΣ ΤΑ ΕΚΜΥΣΤΗΡΕΥΤΗΚΕ ΚΑΠΟΙΟΣ ΤΡΙΤΟΣ.<br />
<br />
Το να νιώσουμε την ανθρώπινη ανάγκη (διότι, όπως είπα παραπάνω, μόνο οι άνθρωποι έχουν αυτό το χάρισμα) του κουτσομπολιού, μπορώ μέχρι ένα σημείο να το καταλάβω, γιατί είναι στα γονίδιά μας και δεν μπορούμε εύκολα να την ξεφορτωθούμε.<br />
<br />
Αν λοιπόν για κάποιο γονιδιακό λόγο, αδυνατούμε να τηρήσουμε τον απαράβατο παραπάνω κανόνα, θεωρώ ότι το μέγιστο που μας επιτρέπεται να κάνουμε είναι να επιλέξουμε με σύνεση με ΠΟΙΟΝ θα μοιραστούμε το μυστικό κάποιου (ιδίως τα μυστικά που δεν μας εμπιστεύτηκαν και ποτέ).<br />
<br />
Διότι, στην τελική, άλλο είναι να μοιραστείς κάτι που έμαθες με κάποιον άνθρωπο που εμπιστεύεσαι, σέβεσαι και θα σε καθογηγήσει σωστά (θα σου πει να το ξεχάσεις και να μην ανακατευτείς) ΚΙ ΑΛΛΟ ΝΑ ΤΟ ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΣ ΜΕ ΤΗΝ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΗ ΚΟΥΤΣΟΜΠΟΛΑ ΤΗΣ ΠΕΡΙΟΧΗΣ ΠΟΥ ΘΑ ΣΕ ΒΑΛΕΙ ΝΑ ΠΑΙΞΕΙΣ ΚΑΙ ΠΑΙΧΝΙΔΑΚΙΑ ΓΙΑ ΝΑ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΗΣΕΙΣ ΤΟΝ ΑΝΘΡΩΠΟ ΠΟΥ ΞΕΡΕΙ ΟΤΙ ΤΟΝ ΕΙΔΕΣ!!!<br />
<br />
Εσύ λοιπόν, παπάρα, που είδες την κοπέλλα, την οποία έχεις το θράσσος να αποκαλείς και φίλη σου και φρόντισες να το μάθει το πρακτορείο Reuters, βάλε καμιά φουστίτσα τώρα που καλοκαίριασε και κάψε τα παντελόνια, δεν σου πάνε αγοράκι μου.<br />
<br />
ΑΪΝΤΕ, ΜΠΕΛΑΦΙΟΓΚΑ!!!!<br />
<br />
***<br />
<br />
Κουαξ!<br />
<br />
</div>
anima ranahttp://www.blogger.com/profile/09454988888502142306noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-24348940.post-55011075998373790272013-02-09T14:25:00.003-05:002013-02-09T14:25:31.231-05:00Η ημέρα του Αγίου Βαλεντίνου...<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<br />
Ήρθε ο Φεβρουάριος, με γενέθλια, γιορτές αγαπημένων προσώπων και, φυσικά, την περιβόητη ημέρα του Αγίου Βαλεντίνου, ή την ημέρα των ερωτευμένων....<br />
<br />
Της ερωτευμένης Σούλας, που έκλεισε τραπέζι για να βγει με τον Τάκη, αλλά έχει στέλει κρυφά δύο παθιασμένα sms στον Αντώνη, ζητώντας του να βρεθούν την επομένη το πρωί που ο Τάκης θα λείπει και εκείνη θα έχει ρεπό από τη δουλειά της και ο Αντώνης θα της υπόσχεται μέσω sms ένα αξέχαστο, πικάντικο και καυτό πρωινό στο κρεββάτι, ενώ εκείνη τη στιγμή είναι σπίτι με τη γυναίκα του και της εξηγεί ότι το επόμενο πρωί έχει σύσκεψη εκτός γραφείου και θα έχει κλειστό το κινητό του, ενώ ταυτόχρονα κοιτάζει από την μισοτραβηγμένη κουρτίνα την Ελένη, τη γειτόνισσα απέναντι, που φοράει το εξώπλατο κόκκινο φόρεμά της για να βγει με τον εραστή της το Νίκο, αφού ο Τάσος, ο αρραβωνιαστικός της, είναι υπηρεσία σήμερα, σαν καλός στρατιωτικός και περνάει την βραδιά στη μονάδα με την Μάγδα την αρχιλοχία που πηδάει εδώ και δύο χρόνια αλλά δεν μπορεί να της προσφέρει τίποτα παραπάνω γιατί "αν το μάθει η Ελένη για εμάς, δεν ξέρω τι θα κάνει. Φοβάμαι γι'αυτήν, είμαι όλη της η ζωή. Θα κάνει κακό στον εαυτό της", οπότε κι η Μάγδα, όταν δεν βλέπει τον Τάσο, βγαίνει με τον Παύλο που μπορεί να μην είναι εμφανίσιμος ή σέξυ, αλλά ποιός χέστηκε; Εχει λεφτά, Porsche, σπίτι στο Κεφαλάρι και μια μάνα 70 χρονών που κάθε Σάββατο τα ακουμπάει στο Μον Παρνές και στο γυρισμό, αν ο Παύλος λείπει, παίρνει και τον σωφέρ της, τον Τάκη μαζί της στο υπνοδωμάτιο, ο οποίος Τάκης, ανάλογα τα κόλπα που της κάνει, παίρνει και το έξτρα 'χαρτζιλικάκι' του κι αν ο Παύλος ρωτήσει, θα φταίει ο άτιμος ο τζόγος και το καζίνο, άσε που θα παντελονιάσει και αρκετά χιλιαρικάκια ή κανένα από τα διαμερισματάκια της στο Μαρούσι όταν η γριά τα τινάξει, τόσα ακίνητα έχει, κάτι θα κάνει και γι'αυτόν, μπας και παντρευτεί κάποια στιγμή κι αυτή την καψερή τη Σούλα την ξανθιά κομμώτρια που τον αγαπάει τόσο πολύ........<br />
<br />
<br />
<br />
</div>
anima ranahttp://www.blogger.com/profile/09454988888502142306noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-24348940.post-64286658478644468182012-12-23T11:15:00.002-05:002012-12-23T11:15:24.950-05:00Τώρα πια.......<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
Πάνε τόσα χρόνια από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου να διασκεδάζει πραγματικά τα Χριστούγεννα...<br />
<br />
Το στόλισμα του δέντρου, τα κεράκια, τ'αγγελάκια και τα Αγιο-Βασιλάκια. Τα χαμόγελα, η ανυπομονησία για τα δώρα, τα κάλαντα, οι αγκαλιές, τα φιλιά τα ξεκαρδίσματα...<br />
<br />
Πέρασαν τα χρόνια, κι όσοι τότε δημιουργούσαν τη χαρά μου, τώρα πια δεν ζουν..<br />
<br />
Η γιαγιά με τους κουραμπιέδες της, η άλλη γιαγιά με τα τραγούδια της, η νονά με τα δώρα της, η μαμά με την αγάπη της....<br />
<br />
Τίποτα πια.<br />
<br />
Τώρα πια, όπως λέει και το τραγούδι, όλα αυτά είναι ανάμνηση παλιά, κίτρινο γράμμα στο συρτάρι. Τώρα πια, τα Χριστούγεννα πάω στο κοιμητήριο να πληρώσω την ετήσια "συνδρομή για φύλαξη οστών" και περνάω το χρόνο μου ενθυμούμενη τη γιαγιά που μου χάρισε το όνομά της και την νονά που μου το κότσαρε, την άλλη γιαγιά που μου χάρισε το ταμπεραμένο της, επίσης στρώνω και τα χαλιά του μπαμπά μου γιατί δεν μπορεί πια μόνος και πέφτω με τα μούτρα στη δουλειά να ξεχαστώ.<br />
<br />
Τώρα πια είμαι το βατραχάκι που διέπρεψε στο κοτέτσι με τα χρυσά αυγά (όσοι με ξέρουν από παλιά θα καταλάβουν) και που οι γύπες δεν έδιωξαν όταν μείωναν τον αριθμό των πτηνών. Είμαι το βατραχάκι που κάνει Χριστούγεννα και ανυπομονεί να έρθει η επόμενη εργάσιμη να γυρίσει στο κοτέτσι, εκεί που ξεχνιέται, εκεί που δημιουργεί, διαπρέπει και επιβραβέυεται.<br />
<br />
Δεν θέλω και τα επόμενα Χριστούγεννα να είναι έτσι. Αλλά το ίδιο είπα πέρσυ, το ίδιο πρόπερσυ και το ίδιο λέω και φέτος.....<br />
<br />
ΚΑΛΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ<br />
<br />
κουάξ! </div>
anima ranahttp://www.blogger.com/profile/09454988888502142306noreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-24348940.post-6457349860278999762012-12-17T17:33:00.000-05:002012-12-17T17:33:19.692-05:00ΣΟΚ!<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
Και με σοκ αντικρύζω μια άδεια λίμνη!!!!!<br />
<br />
Πού πήγαν οι φίλοι μου;;;;<br />
<br />
Σχεδόν όλοι έχουν εξαφανιστεί. Ελάχιστοι παραμένουν, κι αυτοί έχουν να δώσουν σημεία ζωής στο blogo-χωριό εδώ και μήνες.<br />
<br />
ΑΡΓΗΣΑ.<br />
<br />
Αργησα και λυπάμαι.<br />
<br />
Θα ξαναρχίσω από το μηδέν.<br />
<br />
Φτου κι απ'την αρχή.<br />
<br />
ΚΟΥΑΞ!<br />
<br />
</div>
anima ranahttp://www.blogger.com/profile/09454988888502142306noreply@blogger.com4tag:blogger.com,1999:blog-24348940.post-69353910543703896932012-12-17T17:07:00.001-05:002012-12-17T17:07:20.049-05:00Η ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
Πάει τόσος, μα τόσος καιρός.<br />
<br />
Πια δεν ξέρω αν θα βρω αυτούς που άφησα πίσω όταν εγκατέλειψα τη λιμνούλα μου, ούτε αν θα με θυμούνται όταν θα με ξαναδούν.<br />
<br />
Το σίγουρο είναι ότι επέστρεψα. Πιο δυνατό, πιο ανθεκτικό, πιο ψύχραιμο βατραχάκι από πριν.<br />
<br />
Πέρασα θλιμμένες μέρες, χαρούμενες μέρες, θυμωμένες μέρες και αξέχαστες μέρες.<br />
<br />
Και αποφάσισα να γυρίσω. Γιατί στη ζωή τελικά είναι πολύ λίγα τα πράγματα που μας κάνουν να ξεχνιόμαστε και έχω μεγάλη ανάγκη να ξεχαστώ...<br />
<br />
Κουάξ!<br />
<br />
anima rana</div>
anima ranahttp://www.blogger.com/profile/09454988888502142306noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-24348940.post-71258341271686275272011-04-13T15:43:00.000-04:002011-04-13T15:43:30.460-04:00Πανέμορφο...Μία πολύ όμορφη εικόνα της <a href="http://www.ecotourism-greece.com/tourism/view/share-stories">Ελλάδας </a>για τους επισκέπτες μας αλλά και για εμάς, ασφαλώς!!!!! κουάξ!anima ranahttp://www.blogger.com/profile/09454988888502142306noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-24348940.post-62072023075543681522011-04-02T12:46:00.003-04:002011-04-02T12:48:12.060-04:00ΚΡΥΟΠεριμένω να έρθει η Ανοιξη που θα ζεστάνει την καρδιά μου θα ανθίσει στην ψυχή μου και θα φωτίσει το μυαλό μου.... κουαξ, ανιμα ραναanima ranahttp://www.blogger.com/profile/09454988888502142306noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-24348940.post-59081426944872613332011-01-30T04:54:00.002-05:002011-01-30T04:57:34.637-05:00ΕλευθερηΠήρα τις αποφάσεις μου.<br /><br />Τις μοιράστηκα.<br /><br />Δεν έχω εισακουστεί.<br /><br />Θα κάνω αυτό που εγώ θεωρώ σωστό για εμένα γιατί προφανώς κανείς δεν με παίρνει στα σοβαρά.<br /><br />Θα φύγω! Θα φύγω από αυτή τη σχέση, από αυτή την κατάσταση, από αυτή τη χώρα.<br /><br />Κι αν κάποιος θέλει να κλείνει τα αυτιά του, δικό του πρόβλημα.<br /><br />Δεν έχω πια τίποτα<br />Δεν ελπίζω πια σε τίποτα<br />Δεν φοβάμαι πια τίποτα<br /><br />ΕΙΜΑΙ ΕΛΕΥΘΕΡΗ!anima ranahttp://www.blogger.com/profile/09454988888502142306noreply@blogger.com3tag:blogger.com,1999:blog-24348940.post-72129349572886481702010-10-26T12:10:00.004-04:002010-10-26T12:24:59.971-04:00Το παράθυρο<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj_N2rpoXpyXUH8zHu23LQ2E6AbZIQ8j4ih_d-ps10CsyJVaOJlg2vo_yI9W_e9t6H24YdeHGSWlYnai8I93hhJBcjuMXHqK6vXXuDN6pG4awW1XM8-QhxM-WoFVt9xsrPY65Wv/s1600/DSC00961.JPG"><img style="TEXT-ALIGN: center; MARGIN: 0px auto 10px; WIDTH: 320px; DISPLAY: block; HEIGHT: 240px; CURSOR: hand" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5532391573406308178" border="0" alt="" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj_N2rpoXpyXUH8zHu23LQ2E6AbZIQ8j4ih_d-ps10CsyJVaOJlg2vo_yI9W_e9t6H24YdeHGSWlYnai8I93hhJBcjuMXHqK6vXXuDN6pG4awW1XM8-QhxM-WoFVt9xsrPY65Wv/s320/DSC00961.JPG" /></a><br /><div>Ενα βλέμμα, ψηλά στον ουρανό<br /><br />Ενα δάκρυ στο μάγουλο<br /><br />Μια βαθιά ανάσα<br /><br />Μια σκέψη στην καρδιά<br /><br />Αυτά χρειάζεται ένα βατραχάκι για να πάρει το αμφίβιο κορμάκι του και με το κεφάλι ψηλά να κινήσει για άλλα νούφαρα, πιο αδιάβροχα, πιο σταθερά, πιο αληθινά....<br /><br />Οσο κι αν πονά, όσο κι αν δυσκολεύεται, πρέπει να κλείσει τα μάτια, να προχωρήσει και να ανοίξει ένα νέο παράθυρο στη ζωή....<br /><br />Ενα παράθυρο με θέα τον ουρανό, με θέα τον ήλιο, με θέα το μέλλον, την αγάπη, την χαρά, την ελπίδα, την εμπιστοσύνη κι όλα αυτά που έχασε - το φτωχό βατραχάκι - και που δεν μπορεί πια να ξαναβρεί στην λιμνούλα του....<br /><br />Δεν είναι απλό<br /><br />Δεν είναι εύκολο<br /><br />Δεν είναι ευχάριστο<br /><br />Είναι όμως απαραίτητο...<br /><br />Και το βατραχάκι ελπίζει πως αυτοί που το αγαπούν θα συνεχίσουν να το αγαπούν για πάντα.<br /><br /><em>(Συνεχίζεται..)</em></div>anima ranahttp://www.blogger.com/profile/09454988888502142306noreply@blogger.com6tag:blogger.com,1999:blog-24348940.post-81782314245274034332010-09-25T11:36:00.002-04:002010-09-25T11:49:38.952-04:00HappinessHappiness is not a brilliant climax to years of grim, struggle and anxiety.<br /><br />It is a long succession of little decisions, simply to be happy in the moment.<br /><br /><em><span style="font-size:85%;">Swami Kriyananda, formerly J. Donald Walters, American spiritual leader, author and composer</span></em>anima ranahttp://www.blogger.com/profile/09454988888502142306noreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-24348940.post-64095108259254344472010-08-21T03:51:00.000-04:002010-08-21T03:55:24.958-04:00Πνιγεται ο βατραχος;Ειναι αμφιβιος<br /><br />Ειναι ανθεκτικος<br /><br />Μα τωρα λυγισε. <br /><br />Στο κοτετσι ο μεγαλος γυπας μολις ανακαλυψε οτι υπαρχει κι ενας βατραχος αναμεσα στις κοτες. Και δεν του αρεσει καθολου αυτο. <br /><br />Στη λιμνουλα ο παπιος κοροϊδευει τον βατραχο. <br /><br />Κι ο βατραχος για πρωτη φορα δεν εχει πού να παει, πού να στραφει για να σωθει. <br /><br />Κρυβεται κατω απο ενα ροζ νουφαρο. Δεν θελει πια. Δεν θελει τιποτα πια......anima ranahttp://www.blogger.com/profile/09454988888502142306noreply@blogger.com3tag:blogger.com,1999:blog-24348940.post-79368154987049190202010-07-26T12:29:00.001-04:002010-07-26T12:52:23.677-04:00Το κουιζ!Πρώτα απ'όλα να προειδοποιησω οτι αυτο το ποστακι δημιουργειται απο κινητο τηλεφωνο οποτε μην εχετε απαιτησεις για τονους και καλλιγραφιες γιατι θα μου παρει δυο χρονια να το τελειωσω. <br /><br />Οπως πολλοι εχετε καταλαβει (ή λιγοι - μιας και δεν νομιζω πια να με διαβαζει και κανεις, αλλα δεν πειραζει, μονη μου τα λεω, μονη μου τα ακουω και ξαλαφρωνω) τον τελευταιο καιρο δεν ειμαι καθολου καλα. <br /><br />Γι'αυτους λοιπον που απορουν τι μου συμβαινει (ειτε απο ενδιαφερον ειτε απο περιεργεια) αποφασισα να σας βαλω να λυσετε ενα μικρο κουιζ για να ειστε προετοιμασμενοι οταν σκασει η ωρολογιακη βομβα. <br /><br />Λοιπον, πειτε μου, τι κανει καποιος οταν:<br /><br />1. Εχει ανακαλυψει κατι που δεν του αρεσει εδω και εναμιση χρονο (απο τον Φεβρουαριο του 2009)<br />2. Ενω ηταν ετοιμος να τα παρατησει, εδωσε μια ευκαιρια<br />3. Αντι το αλλο ατομο να αρπαξει την ευκαιρια, εκανε το ιδιο και πολυ μεγαλυτερο λαθος απο πριν<br />4. Εδω και εξι μηνες εχει ξεσκεπασει την "απατη" του αλλου ατομου το οποιο ζηταει κι αλλη ευκαιρια<br />5. Επειδη ομως αυτο το "λαθος" του αλλου ατομου επηρρεασε πολλους τομεις της ζωης τους (ερωτικα, εμπιστοσυνη κλπ) το "δικο μας" ατομο προσπαθει αλλα ΔΕΝ νιωθει πια την δυναμη ουτε την διαθεση να προσπαθησει και να δωσει ευκαιριες<br /> <br />Τι κανει λοιπον?<br /><br />Σκεφτειτε τα παραπανω εχοντας στο μυαλο σας τα παρακατω πιθανα (φανταστικα) σεναρια:<br /><br />Σεναριο Α: προκειται για γκομενοδουλεια<br />Σεναριο Β: προκειται για εθισμο σε ουσιες<br />Σεναριο Γ: προκειται για τζογο<br /><br />Αμα το βρειτε, πειτε μου κι εμενα, για να παμε στο επομενο επιπεδο του κουιζ!<br /><br />Κουαξ!anima ranahttp://www.blogger.com/profile/09454988888502142306noreply@blogger.com8tag:blogger.com,1999:blog-24348940.post-596096759098365652010-06-13T13:43:00.003-04:002010-06-13T13:49:35.492-04:00ΖΕΣΤΗ ΕΞΩ, ΚΡΥΟ ΜΕΣΑΤο Καλοκαίρι μπαστακώθηκε μου φαίνεται για τα καλά.<br /><br />Μας έκανε ένα-δύο τσαλιμάκια, πέταξε μερικές βροχές για ξεκάρφωμα, αλλά τελικά το αποφάσισε:<br /><br />Θα μας κατσικωθεί για κανένα τρίμηνο!<br /><br />Γενικώς είμαι βατραχάκι που αγαπάει τη ζέστη, δεν μπορώ να πω. Υποφέρω στο κρύο και είμαι ανθεκτικό στις υψηλές θερμοκρασίες.<br /><br />Φέτος όμως, δεν νιώθω την ίδια χαρά, την ίδια ευχαρίστηση που η ζέστη περιβάλλει το πράσινο σωματάκι μου.<br /><br />Ισα-ίσα που η ηλιοφάνεια και ο "χαρούμενος" καιρός κάνουν τα σκοτεινά και λυπηρά μου συναισθήματα πιο έντονα.<br /><br />Η ζέστη που κάποτε γέμιζε την ψυχή μου με θαλπωρή, τώρα μου θυμίζει πόσο κρύα νιώθω μέσα μου.<br /><br />Έτσι είναι. Ζέστη έξω, κρύο μέσα.<br /><br />κουάξ.anima ranahttp://www.blogger.com/profile/09454988888502142306noreply@blogger.com3tag:blogger.com,1999:blog-24348940.post-54855050766308791922010-04-17T09:56:00.004-04:002010-04-17T09:59:22.132-04:00Περνάω φάσηΠερνάω μία από τις πιο δύσκολες φάσεις της ζωής μου.<br /><br />Τι κάνεις όταν πια έχεις πάψει να εμπιστεύεσαι τον άνθρωπό σου?<br /><br />Όταν νιώθεις ότι είχες κάνει ότι ήταν ανθρωπίνως δυνατό τους τελευταίους 15 μήνες και ότι πια δεν θες να προσπαθήσεις άλλο?<br /><br />Κι όταν ξαφνικά αυτός - νιώθωντας την παραίτησή σου - θυμάται ξαφνικά να προσπαθήσει?<br /><br />Δίνεις άλλη μια ευκαιρία? Γιατί? Για να παρατείνεις το δράμα?<br /><br />Σηκώνεσαι και φεύγεις? Γιατί? Για να πληγώσεις κι άλλους εκτός από τον εαυτό σου?<br /><br />Δεν ξέρω. Αλλά κάποια στιγμή θα μάθω και όταν γίνει αυτό θα είναι οριστικό.anima ranahttp://www.blogger.com/profile/09454988888502142306noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-24348940.post-41761763241560018842010-03-07T13:59:00.004-05:002010-03-07T14:52:26.902-05:00Ενα στομάχι - ηφαίστειο!!!!Μετά από ...αναρίθμητα χρόνια ξαναέζησα μια παιδική μου εμπειρία που ήλπιζα ότι θα ξεχνούσα με την πάροδο των ετών!<br /><br />Εμετός μέχρι θανάτου!!!!!<br /><br />Θυμάται κανείς σας όταν ήσασταν μικροί που στα καλά καθούμενα αρχίζατε τους εμετούς και οι μαμάδες σας έλεγαν "κάτι θα έφαγε και το πείραξε το καημένο"?<br /><br />Ε, κάπως έτσι. Χωρίς να έχω πιει, χωρίς να είμαι κρυωμένη, χωρίς να είμαι έγκυος (επ! σας πρόλαβα) έβγαλα τα άντερά μου χτες το βράδυ!<br /><br />(απο τις 17 Ιανουαρίου έχω να γράψω, το να επανέλθω με τέτοιο θέμα είναι λίγο αποκρουστικό και σας καταλαβαίνω...)<br /><br />Δεν θα μπω σε ανατριχιαστικές λεπτομέρειες γιατί θα με πιάσει αναγούλα, όπως και εσάς βεβαίως βεβαίως.<br /><br />Το μόνο που θα πω και θα κλείσω είναι ότι αφού ΔΕΝ κρύωσα, ΔΕΝ ήπια, ΔΕΝ είμαι άρρωστη και ΔΕΝ είμαι έγκυος, τότε κάτι άλλο συμβαίνει που με έκανε να αντιδράσω έτσι.<br /><br />Η φίλη μου λέει ότι όλες οι αρρώστειες κρύβουν από πίσω και κάποια ψυχική κατάσταση. <br /><br />Και εγώ κοιτάζω την κατάσταση γύρω μου, την κατάσταση δίπλα μου και, ομολογώ ότι δεν ξέρω αν μπορώ να την αντέξω.<br /><br />Αυτό σας λέω μόνο, κι εσείς βγάλτε τα συμπεράσματά σας καλοί μου blogo-φίλοι......<br /><br />κουάξ!<br /><br />Anima Ranaanima ranahttp://www.blogger.com/profile/09454988888502142306noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-24348940.post-88565205398797721672010-01-17T09:07:00.002-05:002010-01-17T09:21:28.667-05:00Cheryl Cole - 3 wordsΠρέπει να το ακούσετε...<br /><br /><a href="http://www.youtube.com/watch?v=vfiWXIQ85ho">http://www.youtube.com/watch?v=vfiWXIQ85ho</a><br /><br />I met a guy at the club,<br />I let him know Ι'm in love<br /><br />I met a girl at the bar<br />I let her know who you are<br /><br />I told her you are the love of my life and<br />One day your gonna be my wife and<br />We are gonna have some babies together<br /><br />I told him you are the man of my dreams<br />You saved me from drowning in the streams<br />I know were gonna last forever, and ever<br /><br />It was those three words that saved my life<br />It wasn't complicated<br />wasn't pre-meditated<br />It wasn't under-rated<br />boy I'm so glad you stayed and..<br /><br />It was those three words that saved my life<br />It wasn't complicated<br />wasn't pre-meditated<br />To you I'm dedicated<br />Let's go ahead and say it...<br /><br />I love you...<br />I love you...You are the love of my life, my life.<br />I love you... I love you... I love you... You are the love of my life, my life.<br /><br />You know your holding my heart<br />Can nothing tear us apart<br />You know I'm so in love with you<br />Can nothing tear us apart, no<br /><br />I said I-l-o-v-e-y-o-u<br />I'm so into you girl<br />She said M-e-t-o-o<br />It's obvious I'm so into you boy<br />So why don't we, (we) hold (hold) on (on) for (to) love<br />Through the ups and downs never let go<br />Holding on forever, never let go<br /><br />It all started with those three words that saved my life<br />It wasn't complicated<br />it wasn't complicated<br />it wasn't complicated<br />it wasn't complicated<br /><br />Baby those three words saved my life...<br /><br />I love you... I love you... You are the love of my life, my life<br />I love you... I love you... I love you... You are the love of my life, my life.anima ranahttp://www.blogger.com/profile/09454988888502142306noreply@blogger.com3tag:blogger.com,1999:blog-24348940.post-16320271453252896002010-01-10T12:11:00.002-05:002010-01-10T12:22:06.567-05:00Πότε;Σε ποιά φάση της ζωής σου θα κοιτάξεις τον καθρέφτη και θα συνειδητοποιήσεις ότι ο χρόνος πέρασε κάτω από την μύτη σου και όλα τα όνειρά σου γκρεμίστηκαν και δεν μπορείς πια να γυρίσεις πίσω και να τα ξαναχτίσεις από την αρχή;<br /><br />Σε ποιά φάση της ζωής σου θα σηκώσεις επιτέλους το κεφάλι και θα τολμήσεις να κυνηγήσεις τα όνειρά σου πριν γκρεμιστούν;<br /><br />Σε ποιά φάση της ζωής σου θα ζήσεις;<br /><br />Σε ποιά φάση της ζωής σου θα απλώσεις το χέρι για να βοηθήσεις;<br /><br />Σε ποιά φάση της ζωής σου θα απλώσεις το χέρι για να σωθείς;<br /><br />Σε ποιά φάση της ζωής σου θα έχεις το σθένος να πεις Σ'ΑΓΑΠΩ χωρίς να έχεις την απαίτηση να ακούσεις την απάντηση "κι εγώ";<br /><br />Σε ποιά φάση της ζωής σου θα έχεις το θάρρος να επαναστατήσεις και να διεκδικήσεις, ακόμα κι αν ξέρεις προκαταβολικά ότι το πιο πιθανό είναι να φας τα μούτρα σου;<br /><br />Τι αξίζει πιο πολύ;<br /><br />Τι πονάει πιο πολύ;anima ranahttp://www.blogger.com/profile/09454988888502142306noreply@blogger.com5tag:blogger.com,1999:blog-24348940.post-86069866477182839542010-01-02T12:23:00.002-05:002010-01-02T12:30:57.340-05:00Happy New YearΕύχομαι η νέα χρονιά να μας φέρει μόνο χαμόγελα, υγεία, τύχη και πολλά λεφτά (ναι, ποιός τα'χασε για να τα βρούμε εμείς?)<br /><br />Να βρείτε όλοι την αγάπη που ψάχνετε και την ευτυχία που γεμίζει την καρδιά και το μυαλό με φως, χρώματα και όμορφη μουσική!<br /><br />ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΚΑΙ ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ ΣΕ ΟΛΟΥΣ!!!anima ranahttp://www.blogger.com/profile/09454988888502142306noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-24348940.post-10668950537496403432009-12-10T07:08:00.004-05:002009-12-10T07:27:39.258-05:00Το τρένοΚάποτε ένας συνάδελφος με είχε κοιτάξει με νόημα και μου'χε πει "Η ζωή είναι πολύ μικρή κι οι ευκαιρίες παρουσιάζονται πάρα πολύ σπάνια. Να κυνηγάς τα όνειρά σου, πάντα".<br /><br />Κι από τότε σκέφτομαι ένα όνειρο που έχω από μικρό παιδί και που ποτέ δεν μπόρεσα να πραγματοποιήσω. Και μια ευκαιρία....μια ευκαιρία που νιώθω ότι μπορεί να μην είναι πολύ κοντά, αλλά πλησιάζει....<br /><br />Κλείνω τα μάτια και βρίσκομαι σε μια καταπράσινη πεδιάδα....Δάσος δεξιά μου, δάσος αριστερά μου...κι εγώ περπατάω δίπλα στις ράγες του τρένου...<br />Μυρίζει δροσιά..δροσιά της πρασινάδας...αααχχχχχ παίρνω μια βαθιά ανάσα και μπαίνει όλη η δροσιά και η ζωή μέσα στους πνεύμονές μου κι από τους πνεύμονες στην καρδιά μου, κι απ'την καρδιά μου σε όλο μου το είναι....<br /><br />Κοιτάζω τις ράγες. Σκεπασμένες με ζουμερό, καταπράσινο χορτάρι. Κίτρινες πεταλούδες πετούν πάνω από το χορταράκι και πού και πού ανεβαίνουν πιο ψηλά και με κοιτούν και τις κοιτώ..... Πουλάκια ακούγονται μέσα από τα δάση γύρω μου...Και κανείς άλλος ήχος...Κανείς.<br />Η απόλυτη σίγή...Νομίζω ότι άκουσα το πετάρισμα των φτερών της πεταλούδας που μόλις πέρασε δίπλα μου....Νομίζω ότι μέσα σε τόση γαλήνη θα μπορούσα να ακούσω τα πάντα από χιλιόμετρα μακριά.<br /><br />Και τότε, ακούω κάτι!<br /><br />Κάτι που δεν μπορώ να διευκρινίσω τι ήταν. Κοιτάζω γύρω μου να βρω ίσως ένα σκιουράκι να ροκανίζει βελανίδια.. ίσως ένα κουνέλι που φτερνίζεται... ένα κουνάβι που σκάβει...<br />Μα τίποτα.<br /><br />Κι όμως, σαν κάτι να άκουσα. Κάτι σαν σούρσιμο... κάτι σαν πριόνισμα....<br /><br />Και τότε χαμηλώνω το βλέμμα στις ράγες και τις κοιτώ. Οι κίτρινες πεταλούδες χορεύουν...εγώ αφουγκράζομαι....οι κίτρινες πεταλούδες χορεύουν...χορεύουν...χορεύουν... και το χέρι μου αγγίζει τις ράγες... και νιώθω ότι ζωντανεύουν. Κάπου πολύ μακριά, πάρα πολύ μακριά υπάρχει ένα τρένο που τρέχει πάνω σε αυτές τις ράγες.<br /><br />Αυτές τις ράγες που διάλεξα να ακολουθώ, αυτές τις ράγες που ποτέ δεν μου έφεραν κανένα τρένο. Αυτές τις ράγες που με συντρόφευαν μια ζωή με δροσερό χορτάρι, όμορφες πεταλούδες και πολύχρωμα πουλάκια....<br /><br />Αυτές οι ράγες μου ετοιμάζουν ένα δώρο, ένα δώρο από πολύ μακριά... Κάποιο τρένο έχει ξεκινήσει από κάπου και μόλις έχει επιλέξει να τρέχει πάνω στις δικές μου ράγες.<br /><br />Δεν το βλέπω, αλλά ξέρω ότι μετά από τόσα χρόνια, ναι, υπάρχει ένα τρένο πάνω στις δικές μου ράγες που αργά ή γρήγορα θα περάσει από το σημείο που βρίσκομαι. Ενα τρένο γεμάτο όνειρα. Τα όνειρά μου. Τα δικά μου όνειρα...<br /><br />Κοιτάζω γύρω μου, τις πεταλούδες, τα σκιουράκια, το ζουμερό χορτάρι, το δροσερό πράσινο, τα γκρι κουνελάκια, τα πολύχρωμα πουλάκια, το χαμόγελο του αγαπημένου μου, το βλέμμα του μπαμπά μου, την περηφάνια της μαμάς μου... και ακούω τη φωνή του συναδέλφου "να κυνηγάς τα όνειρά σου, πάντα".<br /><br />Και σηκώνω το βλέμμα, συνεχίζω να περπατώ και σκέφτομαι...σκέφτομαι..σκέφτομαι.<br /><br />Τι θα κάνω όταν φτάσει το τρένο εδώ που είμαί;anima ranahttp://www.blogger.com/profile/09454988888502142306noreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-24348940.post-47215082625345947522009-11-22T09:42:00.002-05:002009-11-22T09:47:26.459-05:00Μεγάλη ΑπόφασηΕδώ και πολύ καιρό, πολύς κόσμος με ρωτάει πότε θα κάνω παιδάκι.<br /><br />Ο πάπιος μου και εγώ είμαστε πολύ ευτυχισμένοι, αγαπημένοι και καλά.<br /><br />Δεν έχουμε όμως αποφασίσει το αν και το πότε θα κάνουμε παιδάκι.<br /><br />Το ξέρω ότι για τον περισσότερο κόσμο ένα παιδάκι είναι ευλογία. Τι γίνεται όμως όταν είσαι τόσο πολύ προσγειωμένος που νιώθεις ότι ο κόσμος είναι πολύ άσχημος για ένα παιδί?<br /><br />Τι γίνεται όταν ξέρεις ότι τα πράγματα δεν θα γίνουν ποτέ καλύτερα, αλλά μόνο θα χειροτερεύουν?<br /><br />Τι κάνεις όταν νιώθεις ότι δεν μπορείς να αντέξεις το βάρος, την ευθύνη, το καθήκον???<br /><br />Σωπαίνεις.<br /><br />Σωπαίνεις και περιμένεις ως δια μαγείας να γίνει ένα "θαύμα" κι ένα πρωί να ξυπνήσεις ξέροντας τι θα κάνεις (ή τι δεν θα κάνεις).<br /><br />Και ο καιρός περνάει, οι ρυτίδες εμφανίζονται, μα εσύ δεν αποφασίζεις.<br /><br />Μήπως το γεγονός ότι δεν λες να αποφασίσεις και το γεγονός ότι το ίδιο συμβαίνει και στο σύντροφό σου σημαίνει τελικά ότι έχετε αποφασίσει, αλλά δεν τολμάτε να το παραδεχτείτε ούτε μεταξύ σας?anima ranahttp://www.blogger.com/profile/09454988888502142306noreply@blogger.com3tag:blogger.com,1999:blog-24348940.post-79397849333231444042009-11-15T05:35:00.002-05:002009-11-15T05:57:39.327-05:00Μία νέα μέραΜε ένα άγγιγμα στο πλήκτρο, έκλεισε τη φωτεινή εικόνα που είχε στην οθόνη μπροστά στα μάτια της.<br /><br />Ξεφύσηξε κουρασμένη αλλά και ανακουφισμένη. Ουφ! Τελείωσε. Το έγγραφο ήταν έτοιμο και είχε σταλεί εκεί που της είχε ζητηθεί.<br /><br />Έριξε μια ματιά στην ώρα. Περασμένα μεσάνυχτα. <br /><br />Έτριψε τα μάτια της και έσυρε το "ποντίκι" εκεί που έπρεπε, για να κλείσει τα ανοιχτά προγράμματα.<br /><br />Καθώς έκλεινε τον υπολογιστή της, το μυαλό της γέμισε εικόνες, γέμισε φράσεις, ιδέες, λέξεις, ήχους.<br /><br />Δεν έκλεινε απλώς τον υπολογιστή, έκλεινε μια πολύ σημαντική μέρα στη ζωή της. <br /><br />Τη μέρα που αποφάσισε να κοιτάξει το παρελθόν χωρίς να ντρέπεται πια και να ξαναβρεί ένα πρόσωπο πολύ σημαντικό που όταν χάθηκαν ήταν παιδάκι και τώρα ήταν ολόκληρη κοπέλλα.<br />Τη μέρα που αποφάσισε να κοιτάξει το μέλλον χωρίς να φοβάται πια και να τιμήσει την φίλη και συνάδελφο που <a href="http://animarana.blogspot.com/2009/10/blog-post.html">έφυγε </a>και την άφησε πίσω να παλεύει, να προσπαθεί, να κοπιάζει και να ολοκληρώσει μέσα σε δύο μέρες κάτι που της ανέθεσαν οι μεγάλοι γύπες, το οποίο η νέα της προισταμένη δεν μπόρεσε να καταφέρει ούτε σε μία εβδομάδα..<br /><br />Εικόνες, λέξεις, φράσεις ιδέες.... Το νιώθει ότι κάτι αλλάζει στη ζωή της, το νιώθει ότι κάτι πλησιάζει, κάτι δυνατό, κάτι σπουδαίο, κάτι μοναδικό.<br /><br />Αύριο είναι μια νέα μέρα, μια νέα εβδομάδα, μια νέα σελίδα στο κοτέτσι.<br /><br />Και η βατραχίνα θα ορθώσει ανάστημα ανάμεσα στις κότες.anima ranahttp://www.blogger.com/profile/09454988888502142306noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-24348940.post-51211953905430953332009-10-16T15:29:00.003-04:002009-10-16T15:34:46.352-04:00ΕΦΥΓΕ!Ήρθε και η σειρά της.<br /><br />Της ανακοίνωσαν ότι η θέση της στο κοτέτσι δεν υπάρχει πια.<br /><br />Παρόλο που κάποτε εκείνη έκανε τα πιο πολλά αυγά απ'όλες τις κότες.<br /><br />Και πήρε τα χρυσά αυγά που της αναλογούσαν κι έφυγε.<br /><br />Εφυγε από το κοτέτσι, έφυγε από το δασάκι μας, έφυγε από τη χώρα μας!<br /><br />Τώρα είναι μαζί με το κοτοπουλάκι της και τον κόκκορά της μακριά και μπορεί να έχασε τις υπόλοιπες κότες κι εμένα, τον βάτραχο, αλλά βρήκε την οικογενειακή ευτυχία!!!<br /><br />Και σ'αυτήν την κότα ειδικά άξιζε μόνο ευτυχία από 'δω και πέρα!<br /><br />Bean, κι ας μη γνωρίζεις την ύπαρξη αυτού του blog, εγώ σου εύχομαι καλή τύχη και όπως σου'πα, ρίξε μια μούντζα σ'αυτούς που σε πλήγωσαν και κράτα μια ανοιχτή αγκαλιά γι'αυτούς που σε αγαπούν!!!<br /><br />Σμάκ!anima ranahttp://www.blogger.com/profile/09454988888502142306noreply@blogger.com2