ΕΧΩ ΓΡΑΜΜΑ!!!

Προς
Anima Rana,
Βατραχολίμνη
Δάσος Βατραχοχώρας



Αγαπημένη Ανιμα,

Με συγχωρείς που άργησα τόσο πολύ να σου γράψω, αλλά εδώ που βρίσκομαι δύσκολα συναντάς θαρραλέα περιστέρια να σου μεταφέρουν γράμμα για τόσο μακρυά. Aσε που ζητάνε αστρονομικά ποσά και διάφορα ανταλλάγματα (όπως να τους αφήνω να τσιμπάνε από τη τροφή μου – πράγμα που δεν προκειται να το δεχτώ ποτέ). Ευτυχώς ένα περιστέρι, ο Αυγουστής, χρειάστηκε να φύγει για τη Βατραχοχώρα για το γάμο της κόρης του που ζει εκεί – η Πελαγία, αν τη γνωρίζεις - κι έτσι μαζί με τις ευχές μου του έδωσα κι αυτό το γράμμα για να στο φέρει.

Θυμάμαι τη μέρα που ήρθαμε μαζί εδώ, αλλά πιο πολύ θυμάμαι την επόμενη μέρα, που με αποχαιρέτησες κι έφυγες. Είχα στεναχωρεθεί πολύ γιατί νόμιζα ότι είχα κάνει κάτι κακό και ότι με τιμωρούσες. Καθόμουν μόνη μου και σκεφτόμουν τι μπορεί να είχα κάνει λάθος. Είχα προσπαθήσει τόσο σκληρά να ευχαριστήσω κι εσένα, την φίλη μας την αρκουδίτσα και τον φίλο μας τον πάπιο. Μόλις ξυπνούσατε το πρωί, ξυπνούσα κι εγώ και σας φώναζα να έρθετε να παίξετε μαζί μου. Κι όταν έβλεπα ότι δεν με ακούτε, πέταγα κάτω αυτά τα ωραία δοχεία σας με χώμα και λουλούδια μέσα, για να κάνω θόρυβο. Τι όμορφα που παίζαμε μετά. Αχ, αξέχαστες εποχές, ε Ανιμα?

Στη μοναξιά μου ο μόνος που μου συμπαραστεκόταν ήταν ο καλός αυτός κύριος που ερχόταν πολλές φορές την ημέρα να με βρει στον κήπο μου και να μου δώσει τροφή, χάδια και να μου μιλήσει γλυκά. Δεν καταλάβαινα τι μου έλεγε, αλλά ένιωθα ότι αυτά που λέει είναι όμορφα. Μόνο που δεν με φώναζε με τ’όνομά μου, αλλά Ήρα, για κάποιο ανεξήγητο λόγο. Στην αρχή νόμιζα ότι αυτόν τον λένε Ήρα, αλλά μετά κατάλαβα ότι εμένα με φώναζε έτσι κι ότι αυτόν τον λένε «Παππού». Τι παράξενο όνομα είναι αυτό? Και γιατί ολοι οι Παππού έχουν το ίδιο χρώμα μαλλίά ή δεν έχουν καθόλου μαλλιά??? Δεν ξέρω, ο δικός μου Παππούς μου στάθηκε πολύ εκείνες τις μέρες.

Με τον καιρό έμαθα να ακούω στο νέο μου όνομα, αν και καμιά φορά με φωνάζει και «Κούκλα» που πάλι δεν ξέρω τι σημαίνει, αλλά μάλλον είναι κάτι καλό γιατί έτσι φωνάζει και το μικρό κοριτσάκι που έρχεται να τον δει κάθε απόγευμα, μιας που μένει στο διπλανό σπίτι. Πολλές φορές την παίρνει στα γόνατά του και της λέει «παραμύθια» για γουρουνάκια, για κατσικάκια, για βατραχάκια και πριγκήπισσες. Τι είναι Ανιμα τα «παραμύθια»? Αληθινές ιστορίες της Βατραχοχώρας? Γιατί έτσι όπως τις διηγείται, μου θυμίζουν τα πρόσωπα που γνώρισα όσο έμενα μαζί σας. Βρε, μπας και ο Παππούς έμενε παλιά εκεί και γι’αυτό με στείλατε εδώ? Για να του θυμίζω τα παλιά??

Αυτές τις μέρες εδώ που βρίσκομαι κάνει πολύ κρύο. Ο Αυγουστής μου είπε ότι κάθε Χειμώνα έτσι είναι ο καιρός στο «νησί του Ηφαίστου». Έτσι το φωνάζουμε εμείς το μέρος αυτό. Οι άνθρωποι το φωνάζουν κάπως αλλιώς, αλλά δεν έχω καταλάβει ακόμα πώς. Παρόλο το κρύο, εγώ είμαι μια χαρά γιατί ο Παππούς μου έχει φτιάξει ένα σπιτάκι με όλες τις ανέσεις και πολύ ζεστό. Τρώω πολύ και απ’ότι μου λέει ό Νίνο - το σκυλάκι που ζει με τα παιδιά του Παππού και με την μικρή «κούκλα» - έχω παχύνει και ομορφύνει πάρα πολύ. Ο Νίνο είναι ένας μποεμ τύπος με πολύ μαλλί, μακρυνός ξάδελφος αυτού του τυπάκου που παίζει στην τηλεόραση κι όλη την ώρα λέει «βόλτα!» με χαριτωμένο ύφος. Πολλές φορές με φλερτάρει, αλλά εγώ δεν πέφτω έτσι εύκολα....

Τέλος πάντων, να μην σε ζαλίσω με τα δικά μου. Εσύ τι κάνεις? Είσαι καλά? Πότε θα έρθεις να σε ξαναδώ? Ελπίζω οι επόμενες διακοπές σου να είναι εδώ για να σε δω από κοντά και να πιούμε κι ένα ποτηράκι ενώ θα θυμόμαστε τα παλιά.

Τώρα σε αφήνω, γιατί ήρθε ο Αυγουστής για να πάρει το γράμμα και τον βλέπω να γλυκοκοιτάζει την τροφή μου και δεν μου αρέσει.....

Σε φιλώ πολύ και σας ευχαριστώ όλους για όλα όσα κάνατε για μένα.

Με πολλή αγάπη,

Ήρα (... και για εσάς, Κίκα)