Μετά από την χαριτωμένη περιπέτεια που είχα με το συμπαθές Νεκροταφείο και τον ακόμα συμπαθέστερο Δήμαρχο (ο οποίος παρέμεινε ο ίδιος και μετά τις εκλογές και μάλιστα από την πρώτη Κυριακή, που σημαίνει ότι θα είναι ακόμα πιο αλαζόνας από πριν...) αποφάσισα να βρω παρηγοριά στην αγκαλιά της φιλεύσπλαχνης Εκκλησίας...
Μετά από πολύ καιρό πόνου και στεναχώριας, είπα να γυρίσω σελίδα και να διαβώ της εκκλησιάς την πόρτα μαζί με το ταίρι μου, βεβαίως-βεβαίως. Νιώθωντας μίσος και απέχθεια για τον κύριο Δήμαρχο (και γενικότερα για τους δημάρχους) αποφάσισα να του κάνω πείσματα και να νυμφευτώ με τις ευλογίες της γεμάτης αγάπης, ανθρωπιάς και αλληλεγγύης Εκκλησίας. Της Εκκλησίας που αγαπά τον άνθρωπο και όχι την ψήφο. Της Εκκλησίας που δεν έχει κόκκινο, μπλε ή πράσινο χρώμα. Της Εκκλησίας που, ως στοργικός και υπεύθυνος Ποιμένας, έχει πάντα την αγκαλιά της ανοιχτή για το Ποίμνιό της...
Έτσι, η πρώτη μου κίνηση ήταν να επικοινωνήσω με την εκκλησία όπου επιθυμούμε να γίνει το μυστήριο. Ο υπεύθυνος μου ζήτησε πιστοποιητικά αγαμίας από τις ενορίες μας, μία εφημερίδα με την αγγελία του γάμου κι ένα παράβολο (ώπα της?) των 15 ευρώ (ξανά ώπα της?) το οποίο θα προμηθευτώ απο την εφορία (μάλιστα...). Οταν ρώτησα για την συγκεκριμένη ημερομηνία που με ενδιαφέρει, ο υπάλληλος ξεφύσηξε, και ενοχλημένος είπε: «Φέρτε αυτά που σας ζήτησα! Αλλιώς δεν κλείνουμε ημερομηνίες!». Πήρα μια βαθιά ανάσα, συγκράτησα τον εκνευρισμό μου και του εξήγησα ότι αν η συγκεκριμένη ημερομηνία είναι ήδη κλεισμένη, δεν υπάρχει λόγος να του φέρω αυτά που μου ζητάει. «Μισό λεπτό» μού είπε και – χρατς , χρουτς, χρατς, χρουτς - ξεφύλλισε ένα βιβλίο και μου είπε ξερά «Ναι, είναι ελεύθερη η ημερομηνία, φέρτε τα χαρτιά σας!». Τον ευχαρίστησα (τρομάρα μου) και κλείσαμε.
Η δεύτερη κίνηση λογικά ήταν να επικοινωνήσει ο καθένας μας με την αντίστοιχη ενορία του για να προμηθευτεί το πολυπόθητο πιστοποιητικό. Εδώ λοιπόν αποκαλύπτεται περίτραννα η Ελληνική νοοτροπία, η μοναδική μας χάρη ως λαός να κάνουμε πάντα ότι εμείς γουστάρουμε, ανάλογα τις ........... μας!
Σκηνή πρώτη:
Το έταιρον ήμισυ ανήκει σε ενορία επαρχίας και για να πάρει το πολύτιμο πιστοποιητικό («my precious!!» όπως έλεγε το χαριτωμένο Γκόλουμ) θα πρέπει να πάρει μια-δυο μέρες άδεια από τη δουλειά για να πάει μέχρι εκεί. Ελα όμως που ο παπάς της ενορίας είναι ξάδερφος της γυναίκας του θείου του κουμπάρου της πεθεράς του αδερφού της γυναίκας του θείου μας κι έτσι χωρίς πολλά-πολλά σε λίγες μέρες θα το έχουμε στα χέρια μας. Για να μην τον αδικήσω, εκτός των άλλων, είναι και ένας συμπαθέστατος άνθρωπος που γνωρίζει το έταιρον ήμισυ από τότε που ήταν μωρό (το έταιρον ήμισυ, όχι ο παπάς!) και με βουρκωμένα μάτια και πλατύ χαμόγελο ετοιμάζει το σχετικό πιστοποιητικό.
Σκηνή δεύτερη:
Ο σιχαμένος πρωτευουσιάνος βάτραχος (αυτός είμαι εγώ!) που κανείς δεν ξέρει από πού κρατάει η σκούφια μου, ανήκω σε μια πρωτευουσιάνικη ενορία. Ετσι, τηλεφώνησα για να συνεννοηθώ, όλο χαρά κι αισιοδοξία και με ανυπομονησία να μιλήσω με τον καλό παπά, που σίγουρα θα ακγαλιάσει με αγάπη την πρόθεσή μου να κάνω οικογένεια με τις ευλογίες της φιλεύσπλαχνης Εκκλησίας και......
«ΕΜΠΡΟΟΟΟΟΟΣ???»
Μια τσιριχτή γυναικεία φωνή στην άλλη άκρη της γραμμής μου τρύπησε πέρα για πέρα το τύμπανο του αυτιού μου.
«Ναι, καλημέρα σας. Μπορώ να κάνω μια ερώτηση?»
«Να κάνετε!» απαντάει αυτή χαρούμενη, λες και της τηλεφωνούσα από κανένα διαγωνισμό.
«Για πιστοποιητικό αγαμίας, τι χρειάζεστε? Δύο μάρτυρες με τις ταυτότητες τους? Και τι ώρες μπορώ να έρθω?»
«Τίποτ’αλλο δεν χρειάζεται. Αλλά να έρθεις με τη μαμά σου ή τον μπαμπά σου (με αυστηρό ύφος) και έναν φίλο. Μην μας φέρεις ΔΥΟ φίλους σου!!!»
«Συγνώμη, δύο μάρτυρες δεν χρειάζονται? Εγώ έχω ακούσει ότι....»
«ΕΝΑΣ συγγενής πρώτου βαθμού κι ΕΝΑΣ μάρτυρας. Εντάξει? (με τσαμπουκά)»
«Ξέρετε... Ο πατέρας μου αυτή τη στιγμή βρίσκεται εκτός Αθηνών και είναι και μεγάλος....»
«Ε, ας έρθει η μαμά σου! Δεν μπορεί??»
«Ξέρετε....δεν ζει.»
«Ας έρθει ο αδερφός σου!»
«Δεν έχω»
«Ούτε αδερφή? (Ι.Q. ραδικιού....)»
«ΟΧΙ! (αρχίζω και τα παίρνω...)»
«ΜΑ ΚΑΝΕΝΑΝ ΔΕΝ ΕΧΕΙΣ????»
«ΟΧΙ!!! (τώρα τα πήρα!)»
«ΑΑΑΑΑΑ, δεν ξέρω! Να συνεννοηθείς με τον ιερέα τότε. Αλλά μην μας έρθεις τώρα σύντομα γιατί έχουμε και πανηγύρι, εντάξει?»
«Δηλαδή πότε να έρθω?»
«Δεν ξέρω. Μετά το πανηγύρι. Κάποιο απόγευμα.»
«Τι ώρα? 5μμ με 7μμ?»
«ΑΑΑΑΑ, για να σου πω! Στις 6μμ έχουμε Εσπερινό. Πάρε τηλέφωνο ένα πρωί και συνεννοηθείτε με τον ιερέα. Γειά σου!»
«Γειά σας....»
Και μου το’κλεισε. Ετσι απλά, έτσι εύκολα. Το ένα πιστοποιητικό αγαμίας θα έρθει απο 350 χιλιόμετρα μακρυά χωρίς δυσκολία ενώ το άλλο θα έρθει από τη διπλανή γωνία μετά από πολύ κόπο και πολλά τρεχάματα και παρακάλια. Ετσι είναι αυτή η χώρα. Ο καθένας κάτι ό,τι γουστάρει. Γι’αυτό δεν θα πάμε ποτέ μπροστά.
..........Κύριε Δήμαρχε, καλέ μου κύριε Δήμαρχε, μήπως να βάλω νερό στο κρασί μου και να γίνουμε πάλι φίλοι??? Αλήθεια, τι χαρτιά χρειάζεσαι Δημαρχούλη μου για πολιτικό γάμο???
Ελλαδάρα μου εσύ!!!
Υ.Γ. Κι έχω κι άλλη περιπέτεια να σας διηγηθώ, αλλά σας την φυλάω για κάποιο μελλοντικό post. Φιλάκια.
26 comments:
Και οταν ερθει η ωρα να πληρωσετε για να κανετε τον γαμο (ο κουμπαρος πληρωνει) εκει να δεις γελια και χαχανα! Αν η εκκλησια ειναι καμια κεντρικη και γκλαμουρατη θα πληρωσει μπολικα (το 600 ευρο πως σου φαινεται;;)...
ευλογημενη καλημερα
θα τα κάψωωωωωω.... Τα ρημάδια τα λεφτά μουουουου.....!!!!! Τι μου λες τώρα.
Δε λεω οτι ισχυει παντου, αλλα υπαρχουν αρκετες.
Να διαλεξετε κουμπαρο με λεφτα...
Όλα του γάμου δύσκολα βατραχάκι μου...
Τουλάχιστον, την πρώτη νύχτα του γάμου που θα σε πρωτοφιλήσει ο καλός σου, τα μάγια θα λυθούν και θα ξαναγίνεις πριγκίπισσα!
Μπορεί, βέβαια, να έχετε ήδη φιληθεί, αλλά αυτά τα φιλιά προ του μηστυρίου του γάμου δεν πιάνουν ξέρεις...
Αμάν βρε ασκαρδαμυκτί μου πες και τίποτα καλό για το βατραχάκι μας που θα ντυθεί νυφούλα αστα τα δύσκολα θα τα ανακαλύψει μόνο του μην χαλάς το σασπένς!
Βατραχάκι μου εγώ ως κουμπάρα σε γκλαμουράτο ξωκλήσι με θέα τη θάλασσα και λίστα αναμονής για να βάλεις την κουλούρα πλήρωσα 150 ευρώ (πάτερ: όσα θέλεις δώσε τέκνον μου αλλά λιγότερα απο 150 δεν μας δίνουν--και τόσα θα πάρεις και απο μένα πάτερ μου).
Κάθε ευτυχία και φρόντισε να διασκεδάσεις με τη διαδικασία μεχρι το γάμο και όλα τα ευτράπελα γιατι αυτά θα έχεις να θυμάσαι.
Ασκαρδαμυκτί μου ο πρίγκηπάς μου με έχει ήδη φιλήσει μα παραμένω βατραχάκι!!! χι χι χι. Μαράκι, σ'ευχαριστώ για τις ευχές σου, αν και πιστεύω ότι θα παραέχω ευτράπελα. Γκρρ....
Έλα ρε σύ, παντρεύεσαι??? Η ώρα η καλή!!!Πώς το αποφάσισες εσύ ψαγμένη κοπέλα και blogger να κάνεις θρησκευτικό???Ανάγκη που τους είχες τους τραγόπαπες να σου δώσουν και την ευχή τους για το άν θα ζήσεις με το μωρό σου! Έχοντας πλούσιες εμπειρίες από γάμους λόγω δουλειάς ένα έχω να σου πώ: Μή δώσετε σταθερά τηλέφωνα ούτε στην εκκλησία ούτε στην αρχιεπισκοπή!!! Οι βρωμο-θρησκευόμενες φώκιες τα πουλάνε σε ότι εταιρεία μπορείς να φανταστείς, πιάτα, χαλιά, λουλούδια, φωτογράφους, κτλ...θα σου ζαλίσουν τον έρωτα! Παίρνει δέ ο πάτερ 5 ευρώ για το κάθε νούμερο, ειδικά άν τους δώσει το προσωπικό τηλ της νύφης θησαυρίζει! Κοίτα λοιπόν να περάσετε καλά και απλά εσείς και η παρέα σας με τα ελάχιστα έξοδα και προς θεού μήν πέσεις στην παγίδα αυτού του τρισάθλιου μάρκετινγκ, ο χώρος βρωμάει χειρότερα και από τις τουαλέττες της Γκράβας, όσο για το πώς αποκαλούν οι αρμόδιοι μεάξύ τους το εκάστοτε μελλόνυμφο
ζευγάρι καλύτερα να μήν το αναλύσουμε!! Να ζήσει ο έρωτάς σας λοιπόν και σόρι για την πολυλογία και τις συμβουλές, μήν παρατήσεις το blog τώρα με τις ετοιμασίες, please!!!!
PATSIOURI ΕΣΚΙΣΕΣ!!!!!! Τι ....Θεϊκό σχόλιο είναι αυτό????? Τον σκέφτομαι σοβαρά τον πολιτικό γάμο και έχω πέσει κάτω από τα γέλια μ'αυτά που γράφεις!!!
Άχ, και δυστυχώς είναι άκρως αληθινά αυτά που γράφω, άν σου αρχίσουν τα τηλέφωνα πάντως προς θεού, μήν τα βρίσεις τα καημένα τα κοριτσάκια, άρχισε να απειλείς πως θα τους πάς δικαστικά για ΕΚΜΕΤΆΛΛΕΥΣΗ ΠΡΟΣΩΠΙΚΏΝ ΔΕΔΟΜΈΝΩΝ! Την έκανα εγώ κάποτε σε μεγάλες πείνες αυτή τη δουλειά βλέπεις και κάθε μέρα ήθελα να ξεράσω όταν έδινα στο χοντρόπαπα με τα ροδαλά μαγουλάκια τη φακελάρα με το χρήμα!!Και μακριά από ανθοπώληδες, βρές γνωστό σου αν δέν την αντέχεις την αφαίμαξη! Άσχετο, αλλά από αυτά που έγραφες μου φαινόσουν πολύ μικρούλα για γάμο! Η Κίκα πώς περνάει?? Σε διάβαζα και τότε και είχα κι εγώ το νού μου μήπως βρώ κάποιον,καλησπέρες!
,,ΜΠΡΑΒΟ ΒΑΤΡΑΧΑΚΙ ΜΟΥ ΠΟΛΥ ΧΑΙΡΟΜΑΙ ΠΟΥ ΕΙΤΕ ΜΕ ΠΟΛΙΤΙΚΟ Η ΜΕ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΟ ΝΥΜΦΕΥΕΣΑΙ..ΚΑΙ ΜΠΑΙΝΕΙΣ ΚΙ ΕΣΥ ΣΤΟ ΚΛΑΜΠΠ!! (ΤΟ ΣΚΕΦΤΗΚΕΣ ,ΚΑΛΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑ;΄;΄;΄;΄;΄;΄;΄;)
ΚΑΛΟΣ Ο ,,ΒΑΤΡΑΧΟΥΛΗΣ ,;΄΄΄
Aχ, γλυκό μου πλάσμα, patsiouri, η Κίκα είναι καλά. Εγώ πάλι, δεν είμαι και τόοοοοσο μικρούλα.... Βεβαια δεν είμαι και Μαθουσάλας...
Εσύ καλό μου είσαι αγοράκι ή κοριτσάκι? παντρεμένο ή ελεύθερο? Σ'ευχαριστώ πολύ για την μαχητική σου στάση, με ανεβάζεις!!!!
sevarose.... ελπίζω να το σκέφτηκα καλάααααααα......! Εχω μεγάλη αδυναμία στον... Βατραχούλη και εξ'αλλου αυτός είναι η αιτία που αγάπησα τόσο πολύ και τα μέρη σου! Αχ... Να'μουν τώρα στην Παλιά Πόλη για βολτούλα...
..Τωρα που βρίσκεστε;΄
ΝΑ ΣΑς ΣΤΕΙΛΩ ΓΛΥΚΑΚΙΑ ΑΠΟ ΤΗ ΣΤΑΝΗ ΓΙΑ ΤΑ ΚΑΛΟΡΙΖΙΚΑ ,,,
@@
<
~~
Κοριτσάκι είμαι, ελεύθερο στα χαρτιά και παντρεμμένο στην καρδιά και έτσι λέω να παραμείνω γιατί το αντίθετο δέ μου το επιτρέπει ούτε η ιδεολογική μου συνείδηση αλλά ούτε και ο Αλογοσκούφης, χά!!Μπράβο στην Κίκα και σε σένα λοιπόν που βρήκατε την αγάπη και μπράβο και στο βατραχούλη σου που σε διάλεξε ( θα μου πείς εδώ ασχολούμαστε με σένα εμείς που δέ σε ξέρουμε, πόσο μάλλον ο μικρός που σε είδε και έπαθε μπλάκ άουτ! )Ενημέρωνέ μας για τα γραφειοκρατικά σου, θα σου σπάσουν λιγάκι τα νεύρα αλλά θε το δείς και το αστείο, φιλάκια!
Καλό μου βατραχάκι θέλω να σε μαλώσω!
Με αφήνεις??
Λοιπόν επειδή ξέρω την απάντηση σου που είναι ΝΑΙ , συνεχίζω!!
Βρε κουκλίτσα μου τι τα θέλεις τα τούλια ??
Πήγαινε στο δημαρχείο της πόλης σου με δυο μάρτυρες κάνε και ένα όμορφο τραπέζι μετά όπου θέλεις, στα πρόσωπα που θέλεις και τέλος!!
Αν θέλεις να χαλάσεις χρήματα χάλασε τα σε ένα υπέροχο ταξίδι.
Σωστή!! Είδες που δέν τα λέω μόνο εγώ?? Εκτός πιά άν θές τόσο πολύ να συνεισφέρεις στην ανέγερση της νέας Μητρόπολης βεβαίως βεβαίως, άν και έχεις ήδη συνεισφέρει γιατί η μισή θα χτιστεί από τους φόρους μας, βοήθειά μας!
αν δεν κανονίσατε ακόμη τα του ρυζιού προσφέρομαι :)
όντως το σκέφτηκες πολύ πολύ καλά;
φιλιά
Πιό εύκολα θα παντρευτείς στο Las Vegas,΄ασε που θα έχεις το ταξίδι για δώρο μέλιτος..
Mε κολάζετε φίλοι μου.... Πολύ θα ήθελα να ρίξω μια μούτζα στο παπαδαριό και να την κάνω για Δημαρχείο, αλλά έλα που θα χιμήξουν τα σόγια πάνω μου να με φάνε!!!!
Να σε φάνε και καλή χώνεψη πές τους, γιατί θα ακούσεις πολλές θειές στο γάμο σου να σχολιάζουν κακεντρεχώς ΤΑ ΠΑΝΤΑ, από τα κιλά σου μέχρι τη μπριζόλα που τους την πληρώνεις κιόλας!
xa xa xa patsiouri εχεις πολύ γέλιο!!!
sevarose... ξέχασα να σου πω, το Καλοκαίρι'07 θα έρθω πάλι απ'τα μέρη σου, αυτή τη φορά για διακοπές! Και θα φάω ΟΛΗ τη Στάνη!!
τι να σου πω
στην Ελλαδα του 2006......
ετσι ειναι τα πραγματα δυστυχως.....
Γειά σου elenitsa! Ελπίζω να μην βουλιάξουμε κι εμείς μαζί με το πλοίο που λέγεται Ελλάδα, αλλά να κάνουμε κάτι ώστε το μέλλον να είναι καλύτερο...
Είδατε Λαζόπουλο χτές???Εγώ γενικώς αποθεώνω, νομίζω πως είναι μέσα στο κεφάλι μου ο τύπος, άν δέν το βλέπετε ρίξτε μιά ματιά, νομίζω πως είναι η μόνη στιγμή στην τηλεόραση που ακούς ΣΩΣΤΑ ΚΑΙ ΛΟΓΙΚΑ πράγματα ( έχει σχέση με την καλύτερη Ελλάδα που ανέφερες, γι αυτό το γράφω...), και τώρα που είπα για σάτυρα όχι animarana, όχι λεφτά στα εξαμβλώματα που κυνηγάνε το Τζιμάκο!
Μαζί σου για τον Λάκη! Κι εγώ τον πάω με χίλια. Πολλοί τον έχουν παρεξηγήσει αλλά είναι ο μόνος που ακόμα έχει φωνή και μιλάει!
Post a Comment